Hz. Loğman həm Quran, həm də digər dini mətnlərdə ən çox öz hikmətli nəsihətləri ilə tanınır. Onun (ə) adı demək olar ki, ancaq nəsihət etdiyi hallarda zikr olunur:
“(Ya Rəsulum!) Yadında olsun ki, bir zaman Loğman öz oğluna nəsihət edərək belə demişdi: 'Oğlum! Allaha şərik qoşma. Doğrudan da, Allaha şərik qoşmaq böyük zülmdür! (Ağır günahdır!)”[1]
Hz. Loğmanın adı Quranda 2 dəfə zikr olunmuş, hətta Quranda 31-ci surə Hz. Loğmanın adı ilə adlandırılmışdır: “Həqiqətən, Loğmana: 'Allaha şükür et!' (deyə) hikmət verdik.”[2]
Təfsir alimləri və islam tarixçilərindən bəziləri Hz. Loğmanı peyğəmbər, bəziləri isə hikmət və kəramət əhli kimi təqdim etmişlər. Çox təfsirçilərin qənaəti budur ki, o (ə) peyğəmbər yox, ilahi hikmət verilmiş saleh bəndələrdəndir.

İmam Sadiq (ə) Hz. Loğmanın dilindən bir nəsihət nəql edərək buyurur:
“Hz. Loğman oğluna təsihət edərkən dedi: Ey oğul! Gün ərzində, gecədə, gündüzdə, hətta ömrünün hər bir saatında elə vaxt ayır. Bunu etməsən ömrünü zay etmiş olarsan və həqiqətən bunun kimi (elmlə məşğul olmamaq kimi) ömrü zay edən ikinci bir şey tapa bilmərsən.”[3]
Elm öyrnmək, bilmək mənasındadır. İnsanın öyrəndiyi hər bir faydalı şey onun elmidir. Lakin istilah olaraq elm müxtəlif mövzu və sahələri əhatə edir. Hədis və İslam alimlərinin söylədiklərinə əsasən elm iki qismə ayrılır: Həqiqi və vasitəvi elimlər.
Həqiqi elimlər Allah barəsində bəhs edən əqli elimlər və İlahi qanunları öyrənən elmlərdir. Vasitəvi elimlər isə dünyada insanın yaşamasına xidmət edən, riyaziyyat və tibb kimi müxtəlif sahələrdir.
İnsan gərək ona verilmiş dəyərli ömrünü özü üçün və insanlığ üçün faydalı işlərə sərf etsin. Əks təqdirdə ömrünü zay etmiş olur.

-------------------------------
[1]. Loğman-13.
[2]. Loğman-12.
[3]. Məali Şeyx Mufid-293.