1. Qadına qarşı real baxışla ideal nöqtəyə sarı hərəkət

İslamın qadına, kişiyə və bütün yaranmışlara real, fitrətə, təbiətə və həqiqi ehtiyaclara söykənən baxışı vardır. Yəni heç kəsdən imkanından və ona veriləndən artıq bir şey gözləmir. Ümumiyyətlə İslamın qaydası budur: həqiqi və məntiqli bir gözləntisi var. Cümə gecələrinin duasında deyilir ki, Allah-Taalanın hər bir kəsə bəxş etdiyi və verdiyi imkanlar - ilahi hüququ yerinə yetirmək üçün kifayət həddindədir.[1] Ümumiyyətlə hər bir kəsin reallıqlarını öyrənmək ondan gözlənilənlə münasibdir.

Deməli, İslam insani və qeyri-insani ehtiyaclara və istəklərə diqqət yetirib hökm vermişdir. Amma bu o demək deyil ki, insanlar üçün heç bir ideal yoxdur. Biz təbiət zindanının dustağı və əsiriyik, onun qanunları çərçivəsində hərəkət edirik. Bizim hərəkət etdiyimiz bu çərçivədə bizim qarşımıza bir məqsəd qoyub deməyiblərmi buna sarı hərəkət etməlisiniz?!

İslamda amalçılıq, zirvələrə və ideallara doğru hərəkət qəti və zəruri bir məsələdir. Qadın kişi kimi və digər varlıqlar kimi bu istiqamətdə hərəkət etməlidir. Bu, hərəkətin kəskin və tamamilə şəxsi və dəyərsiz təmayüllərinə uyğun gəlmir. Əlbəttə, İslam quruluşunda onların kökünü kəsmək lazımdır. İslam cəmiyyətində cahil cəmiyyətlərdə inkişaf etdirilən israfçılığa və dəbdəbəçiliyə təmayülün kökü kəsilməlidir. Yaxud ən azı orta səviyyədə olmalı, onda ifratçılıq görünməməlidir. Lakin təəssüf ki, indi xalqın bəzi təbəqələrində yenə də bu tendensiya müşahidə olunur. Bu işlər İslamdan, mənəviyyatdan və həqiqətdən uzaq cəmiyyətlərin işidir. Bu səhvdir.

Qadınların mədəni-ictimai şurasının üzvləri ilə görüşdə çıxışdan; 6 yanvar, 1991

[1] “Bihar əl-ənvar”, c. 87, səh. 277