13 Rəcəb – İmam Əmirəlmöminin Əlinin (ə) mövlud günüdür. Bu münasibətlə Əhli-beyt (ə) ardıcılarını təbrik edirik və o həzrətdən 12 hədisi oxucularımıza təqdim edirik:
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ، يَعَضُّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَلِكَ، قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ "وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ"؛ تَنْهَدُ فِيهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ الْأَخْيَارُ
“İnsanlar üçün elə tikanlı (və ağır) bir zaman gələcək ki, varlı əllərində olanlardan möhkəm yapışacaq (Allah yolunda xəsislik edəcək), halbuki o, bu işə əmr olunmayıb. Eyib və nöqsanlardan pak Allah buyurub: “Bir-birinizə yaxşılıq etməyi unutmayın!”[1] O zaman pis əməl sahibləri öyünər, yaxşı əməl sahibləri isə xar olarlar...”[2]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
اسْتَعْمِلِ الْعَدْلَ، وَاحْذَرِ الْعَسْفَوالْحَيْفَ فَإِنَّ الْعَسْفَ يَعُودُ بِالْجَلاَءِ، وَالْحَيْفَ يَدْعُو إِلَى السَّيْفِ
“(Rəiyyətlə) ədalətlə rəftar et, qəddarlıq və zülmkarlıqdan qorx. Çünki qəddarlıq didərginliyə (rəiyyətin didərgin düşməsinə) və zülmkarlıq qılınca (rəiyyətlə hakim arasında silahlı mübarizəyə) səbəb olur.”[3]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
الأملُ كالسَّرابِ: يَغِرُّ مَنْ رَآهُ، و يُخْلِفُ مَن رَجاهُ
“Arzular ilğım kimidir. Ona baxan aldanar, ona ümid edən əliboş qalar.”[4]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
إِنَّ لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ ثَلَاثَةَ أَخِلَّاءَ فَخَلِيلٌ يَقُولُ أَنَا مَعَكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ خَلِيلٌ يَقُولُ لَهُ أَنَا مَعَكَ إِلَى بَابِ قَبْرِكَ ثُمَّ أُخَلِّيكَ وَ هُوَ وَلَدُهُ وَ خَلِيلٌ يَقُولُ لَهُ أَنَا مَعَكَ إِلَى أَنْ تَمُوتَ وَ هُوَ مَالُهُ فَإِذَا مَاتَ صَارَ لِلْوَارِثِ
“Hər bir müsəlman şəxsin üç dostu var və onlardan biri belə deyər: “Mən həm həyatında, həm də ölümündən sonra səninləyəm və o, insanın əməlidir. Başqa bir dost deyər: “Mən sənin qəbrinin kənarına qədər səninləyəm, ondan sonra səni yalqız qoyacağam və o, insanın övladıdır. Üçüncü dost isə belə deyər: “Mən ölümünə qədər səninləyəm və o, insanın sərvətidir. İnsan öldükdən sonra sərvəti varislərin ixtiyarına keçər.”[5]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
كُلُّ يَوْمٍ لايُعْصَى اللَّهُ فيهِ فَهُوَ عيدٌ
“Allaha itaətsizlik (və günah) edilməyən hər bir gün bayramdır.”[6]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
وَاللهِ لَوْ أُعْطِيتُ الْأَقَالِيمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلاَكِهَا، عَلَى أَنْ أَعْصِيَ اللهَ فِي نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جِلْبَ شَعِيرَةٍ مَا فَعَلْتُهُ، وَإِنَّ دُنْيَاكُمْ عِنْدِي لَأَهْوَنُ مِنْ وَرَقَةٍ فِي فَمِ جَرَادَةٍ تَقْضَمُهَا
“Аllаhа аnd olsun! Əgər yeddi göyü və onun fələklərini аltındаkılаrlа birlikdə mənə versələr belə, heç vаxt qаrışqаnın аğzındаkı аrpа qаbığını аlmаqlа Аllаhа qаrşı günаh etmərəm (yəni qаrışqаnın аğzındаkı аrpа qаbığı qədər zülm və hаqsızlıq etmərəm). Həqiqətən, mənim nəzərimdə sizin dünyаnız çəyirtkənin аğzındа çeynədiyi yаrpаqdаn dа ucuzdur!”[7]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
مَا رَأَيْتُ ظَالِماً أَشْبَهَ بِمَظْلُومٍ مِنَ الْحَاسِدِ نَفَسٌ دَائِمٌ وَ قَلْبٌ هَائِمٌ وَ حُزْنٌ لَازِمٌ
“Paxıl qədər məzluma oxşar bir zalım görmədim; həmişə yorğundur (başqalarına verilən nemətə görə boğulur, nəfəsi dayanır), qəlbi təlatümdədir (rahatlığı, aramlığı yoxdur) və daim qəmgindir.“[8]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
اِبذِلِ لِصَديقِكَ نُصحَكَ، ولِمَعارِفِكَ مَعونَتَكَ، ولِكافَّةِ النّاسِ بِشرَكَ
“Xeyirxahlığını (ixlasını) dostuna, yardımını tanışlarına, təbəssümünü isə xalqa hədiyyə et!”[9]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
اَلایمانُ صَبرٌ فِی البَلآءِ وَ شُکرٌ فِی الرَّ خآءِ
“İman müsibətdə səbir və rahatlıqda şükür etməkdir.”[10]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
إذا أبصَرَتِ العَينُ الشَّهوَةَ عَمِيَ القَلبُ عنِ العاقِبَةِ
“Göz şəhvətə açıq olarsa, qəlb aqibəti görməyə kor olar.”[11]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
شيعَتُنَا المُتَباذِلونَ في وَلايَتِنا، المُتَحابّونَ في مَوَدَّتِنا، المُتَزاوِرونَ في إحياءِ أمرِنا، الَّذينَ إن غَضِبوا لَم يَظلِموا، وإن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَن جاوَروا، سِلمٌ لِمَن خالَطوا
“Şiələrimiz bizim “vilayət”imizlə bir-birinə yardım edir, bizim məhəbbətimizlə bir-birini sevir və əmrlərimizi diri salxlamaq üçün bir-birilə görüşürlər. Onlar qəzəbləndikdə zülmə yol verməz, xoşhal olduqda isə həddi aşmazlar, qonşularının xeyirxahıdırlar, əlaqə saxladıqları hər kəslə sülh və mehribanlıqla dolanırlar.”[12]
İmam Əli (ə) buyurmuşdur:
وَ إِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لَكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانَةٌ... لَيْسَ لَكَ أَنْ تَفْتَاتَ فِي رَعِيَّةٍ
“Sənin işin (vəzifən, hakim olmağın) sənin üçün ruzi və yemək deyil. (Səni ona görə hakim etməyiblər ki, bir şey tapan kimi ondan özbaşına yeyəsən!) O iş sənin boynunda bir əmanətdir... (Buna görə də) rəiyyətin işində öz istədiyin kimi davrana bilməzsən.”[13]
Mənbələr :
[1]. (“Bəqərə”/237.)
[2]. (“Nəhcül-bəlağə”, qısa kəlamlar 460.)
[3]. (“Nəhcül-bəlağə”, qısa kəlamlar 468.)
[4]. (“Qurərul-hikəm”, səh.312-313.)
[5]. (“Əl-xisal”, Şeyx Səduq, c.1, səh.114.)
[6]. (“Nəhcül-bəlağə”, qısa kəlamlar 428.)
[7]. (“Nəhcül-bəlağə”, xütbə 224.)
[8]. (“Kənzul-fəvaid“, c.1, səh.136.)
[9]. (“Qurərul-hikəm”, səh.2466.)
[10]. (“Qurərul-hikəm”, c.1, səh.607.)
[11]. (“Qurərul-hikəm”, hədis 4063.)
[12]. (“Əl-kafi”, c.2, səh.236, hədis 24.)
[13]. (“Nəhcül-bəlağə”, 5-ci məktub.)
Rza Şükürlü
Şərh yazın