Muaviye, Sa'd bin ebi Vakkas'a şöyle dedi:

"Ebu Taliboğlu Ali (as)'a seni sövmekten alıkoyan nedir?"

Dedi ki:

"Allah Rasulü (saa)'in O'nun hakkında söylediği üç şey vardır ki, birine sahip olmam benim için kızıl tüylü deve sürüsüne sahip olmamdan daha iyidir, hatırladığım sürece O'na asla sövemem.

Bu üç şey şunlardır:

1-Vahiy indiği zaman Ali, iki oğlu ve Fatima (as) alıp onları elbisesinin altına koyup şöyle buyurdu:" Rabbim!...İşte bunlar benim ehlim, Ehl-i Beyt'imdir."

2-Savaşlarından birine çıktığı zaman, Ali (as) O'na dedi ki:"Beni çocuklar ve kadınlarla bıraktın."Bunun üzerine şöyle buyurdu:" Benim katımda sen, Harun (as)'ın Musa (as) katında ihraz ettiği dereceyi ihraz etmekten hoşlanmaz mısın?" Ne var ki, benden sonra peygamber yoktur." İşte bunu da hatırladığımda O'na katiyyen sövemem.

3-Hayber günü Allah Rasulü (saa) şöyle buyurdu:"Mutlaka sancağı, Allah'ı ve Elçisini seven bir adama vereceğim. Allah, O'nun elinde Hayber'in fethini müyesser kılacaktır. Hepimiz heyecanla bekledik; derken "Ali nerede?" diye sordu. "Gözü ağrıyor" dediler.

"Çağırın gelsin!" buyurdu. (Çağırdılar geldi ve) Gözlerine mübarek tükürüğünü sürdü. ( Hemen iyileşti ve) Sancağı O'na verdi. O'nun eliyle Allah fethi müyesser kıldı.

Vallahi (bundan sonra) Muaviye, Medine'den çıkıncaya kadar Ali (as) hakkında tek kelime bile söylemedi.

Kitabü'l Hasais, Imam Nesai,Sayfa:49, Hadis:52